Το πιο μεγάλο χωνευτήρι στον κόσμο το Νιουγιόρκι, με πάθη και διαμάχες που χάνονται στα “σέντσουρις”, δεν θα μπορούσε να μην έχει το ντέρμπυ που της αξίζει. Πόσο μάλλον όταν τα πρώτα Σέλτικ – Ρέιντζερς, ουσιαστικά παιχθήκανε σε κείνα τα γήπεδα όπως μας είχε δείξει ο Σκορτσέζε πριν μερικά χρόνια.
Γιατί μπορεί στη Νέα Υόρκη να μην “ακούμπησε” ο εμφύλιος “Βορείων – Νοτίων”, αλλά στα τέλη του 19ου αιώνα, οι συγκρούσεις των ντόπιων (γεννημένων στο Αμέρικα γόνων Εγγλέζων) προτεσταντών με τους Ιρλανδούς και Ιταλούς μετανάστες, είχε κάνει κάθε γειτονιά της πόλης Σέλτικ – Ρέιντζερς.
Αρκετά μετά βέβαια τα πνεύματα ηρέμησαν, τα φράγκα έφταναν για όλους, ο Θεός σχεδόν πέθανε και μέχρι την δεκαετία του ’80, οι πάντες αγκαλιασμένοι και ανάκατα, πλαμαδόροι, μοροβίκοι, νοκέρηδες, κασιέρες, μπόσηδες και κούληδες, σπιταλιέρηδες και ντόκτορς ροβολάγανε αντάμα στο Νιουτζέρσι, να θαυμάσουν τον Πελέ και τον Μπεκεμπάγερ με τη φανέλα του Κόσμου της Νέας Υόρκης.
Ακόμη και μπιλοζίρια να’ χε, στο βαρύ χειμώνα τότε που πάγωναν μέχρι και τα λέκια, το Giants Stadium γέμιζε με 60 χιλιάδες κόσμο, τα χαντοκάδικα γύρω απ’ το στάδιο έκαναν χρυσές δουλειές και τα μαρκέτια έσφυζαν από πλήθος με τα τικέτα στο χέρι και παιδιά πασαλειμμένα με χατικέκια που σκούζουν στους γονείς τους για να τους αγοράσουν τζιντζερέλες.
Βλέπεις, τόσο οι προτεστάντες ασπρουλιάρηδες, όσο οι ιρλανδοί και οι φρατέλοι, όλοι κουβαλούσαν στο ευρωπαϊκό DNA τους μια ανεξήγητη, σχεδόν αταβιστική έλξη για την στρόγγυλη θεά και όχι αυτή την οβάλ μπάλα, του κάτι σαν φούτμπολ που παίζανε οι γιάνκηδες στα κολλέγια.
Μέχρι που ο Πελέ κρέμασε τα χρυσά παπούτσια του και το οικοδόμημα του soccer στο USA κατέρρευσε. Και χρειάστηκε μια ντουζίνα χρόνια κι ένα Μουντιάλ για να ορθοποδήσει ξανά, με την ίδρυση του MLS που στις μέρες μας έχει φτάσει να είναι ένα απ’ τα πιο ενδιαφέροντα και αξιόπιστα πρωταθλήματα στον κόσμο.
Φυσικά η Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες είχαν την πρωτοκαθεδρία στο νέο πρωτάθλημα, με τις πιο πλούσιες χορηγίες και πολύκροτες μεταγραφές. Στους New York MetroStars όμως, που σήμερα λέγονται New York Red Bulls, έλειπε το αντίπαλο δέος, ένα πραγματικό τοπικό ντέρμπυ που θα έκανε ρεκόρ πωλήσεων σε… χαντόκια και τικέτα.
Την “βρώμικη” δουλειά την ανέλαβε το franchise της Μάντσεστερ Σίτι, με την δημιουργία το 2014 της New York F.C. με τα ίδια ουρανί χρώματα και πρώτο κράχτη τον Φρανκ Λάμπαρντ. Έκτοτε η πόλη έχει ντέρμπυ με μια υφέρπουσα στην αρχή αντιπαλότητα να χτίζεται σεζόν με τη σεζόν.
Στο μεσοδιάστημα η νέα… Σίτι έχει καταφέρει να κλέψει αρκετούς οπαδούς από τη “Ρεντ Μπουλ” και οι μεταξύ τους αναμετρήσεις σεζόν με τη σεζόν, αποκτούν όλο και περισσότερο “σκορτζεζικό” χρώμα με την αντιπαλότητα να αυξάνει γεωμετρικά.
Το Yankee Stadium στο Μπρονξ, αναμένεται να γεμίσει απόψε, με τον κόσμο μοιρασμένο στις εξέδρες. Αγωνιστικά όμως η Σίτι έρχεται από 1-2-7 με απογοητευτικές εμφανίσεις, τη στιγμή που η Ρεν Μπουλ είναι η καλύτερη εκτός έδρας ομάδα του MLS (9-3-3) και βγάζει πολύ καλύτερη εικόνα στο τερέν.
Τα μπούκια όμως μας λένε πως καθαρό φαβορί είναι τα νόθα της Μάντσεστερ Σίτι, λες τους έχουν δώσει με υποσχετική τον Χάλαντ ξερωγώ, με το διπλό να ξεπερνάει το 3,00! Εγώ πάντως έχω φυλάξει δυο τζιντζιμπίρες στην κατάψυξη για την περίσταση…
Γλωσσάρι
Κασιέρα – Η γυναίκα ταμίας σε κατάστημα (cashier)
Μαρκέτα – Η αγορά, εκ του “market”
Μοροβίκος – Εκ του Motor Vehicles
Mπιλοζίρια – από το “Below Zero”, όταν οι θερμοκρασίες πέφτουν υπό του μηδενός
Μπόσης – Το αφεντικό (boss)
Πλαμαδόρος – Υδραυλικός (plumber)
Σπιτάλι – Το νοσοκομείο (Hospital)
Τζιντζερέλα – Η τζιτζιμπίρα (όπως ακριβώς στα βιβλία της Ένιντ Μπλάιτον), αεριούχο αναψυκτικό από πιπερόριζα
Φριζάραν τα λέκια – Πάγωσαν οι λίμνες… (freeze, lake)
Χαντοκάδικο – Ο πάγκος που πουλάει χοτ ντογκ, δηλαδή… “χαντόκι”
Xατικέκια – Κέικ, εκ του “Hot cakes”
Τικέτο – Δεν σας το μεταφράζω (ρωτήστε κανέναν εκσυγχρονιστή του ΠΑΣΟΚ)
Νοκέρης – Ούτε αυτό! Να διαβάσετε το αντίστοιχο διήγημα στο εξαιρετικό “Γκιακ” του Δημοσθένη Παπαμάρκου