Mind the Bet
Κανονικά η μέρα είναι για “No Bet” – να τα λέμε κι αυτά. Ή αν ψάχνεις οπωσδήποτε value bet, ρίξε μια ματιά προς Roland Garros μεριά. Εξάλλου το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Εδώ θα πούμε για δύο ματς περισσότερο σε στιλ fun bet.
Κάνει κοιλιά σήμερα το πρόγραμμα στο Ρολάν Γκαρός. Τόσο σε αγωνιστικό ενδιαφέρον όσο και για στοίχημα. Και πάλι όμως, υπάρχουν τρία δυνητικά value bet που χωράνε κουβέντα.
Δεύτερη μέρα Ρολάν Γκαρός με πολύ γεμάτο πρόγραμμα που προσφέρεται για στοίχημα. Για την ακρίβεια, έχουμε ξεχωρίσει έξι (6) δυνατά value bet που αξίζουν την προσοχή μας.
Από δω και πέρα, όσο μεγάλο κουβά κι αν πας στο στοίχημα ή σε οτιδήποτε, θα μπορείς να πάρεις μια βαθιά αναπνοή, να θυμηθείς το Βεστφάλεν και να αναφωνήσεις αναστοχαστικά: “Ευτυχώς που υπάρχει και η Ντόρτμουντ”.
Τα παιδιά παίζουν λίγο μόνα τους πριν έρθουν οι γυμναστές τους. Όλα για μία μπάλα και μία μπάλα για όλα. Ένα τσούρμο πίσω από μια τόση δα μπαλίτσα. Ο γιος της κυρίας στο τέρμα. Μόλις έχει φάει γκολ, το οποίο καθόλου δεν χαροποίησε ούτε την μάνα, ούτε το παιδί, η μάνα μπαίνει σαν σίφουνας μέσα στο γήπεδο και λέει δυνατά: “όλοι μέσα, τι δεν καταλαβαίνετε, αφήστε τον Κώστα να κάνει βολέ, φύγετε, όλοι πιο πέρα”.
Οι πιο πολλοί παίκτες μπερδεύουν την σημαντική πτώση αποδόσεων με value bet Πόσο μάλλον τις τελευταίες αγωνιστικές. Που οι traders περνάνε κόσκινο κάθε στοίχημα σαν ένδειξη στησίματος. Πως όμως πρέπει να ερμηνεύσουμε τις διακυμάνσεις των αποδόσεων; Και πως μπορούμε να ξεχωρίσουμε την χρηστική πληροφορία από τον απλό θόρυβο;
Ποιος είναι ο σκοπός που γράφουμε για στοίχημα; Σίγουρα όχι για να πουλήσουμε μούρη ή προγνωστικά. Ψέματα, μια δόση ματαιοδοξίας, κατά βάθος υπάρχει. Ο κύριος όμως λόγος που γράφω περί value bet είναι υπαρξιακός. Έστω κι ένας, να νοιώσει από αυτή τη γωνιά τι θα πει value bet, συνιστά τη μέγιστη ηθική ικανοποίηση.
Γιατί το στοίχημα δεν είναι ούτε μόνο λογική (expected goals και data), ούτε μόνο “ευαισθησία” σε ποιοτικούς και άυλους παράγοντες. Είναι ο συγκερασμός τους.
Έχουν περάσει ακριβώς 36 χρόνια από τότε. Τότε που δεν ήταν σχήμα λόγου… μιλήσαν ακόμη και οι μουγγοί: “Όταν αυτός έβαζε γκολ, οι ανάπηροι κουνούσανε τις γάμπες τους στα καροτσάκια τους και, για μια στιγμή τους φαινότανε ότι τρέχανε στο χορτάρι. Και αυτό είναι σχεδόν θαύμα…”
Kuro Siwo στα ιαπωνικά 黒潮 θα πει “μαύρη παλίρροια”. Ένα ισχυρό θερμό θαλάσσιο ρεύμα που αρχίζει έξω από τις ανατολικές ακτές της Ταϊβάν και φτάνει μέχρι τη θάλασσα της Ιαπωνίας. Οι Εγγλέζοι το λένε “Black Stream” (μαύρο ρεύμα) – που σε ελεύθερη μετάφραση προήλθε από το σκούρο μπλε χρώμα των νερών του.
Ο κύριος Παναγιώτης κάτι πήγε να πει, αλλά τη φωνή του τη σκέπασε ο στριγκός ήχος του σύρματος του ρυμουλκού. Μαζί με τη φωνή του ραδιοφωνικού εκφωνητή που ανακοίνωσε με τον δωρικό τόνο του “χωμένου” να κάνει βάρδια Κυριακή του Πάσχα: “Μονακό – Λοριάν 3-0 με γκολ στο 55΄…”
Όταν κερδίζεις, όμως, κι εδώ νομίζω ήθελε να σταθεί ο Παρασκευάς, το θέμα γίνεται πολύπλοκο κι αυτό συμβαίνει, θεωρώ, επειδή υπεισέρχεται – εκεί που δεν υπήρχε – ένα απ’ τα μεγαλύτερα βάσανα στην ιστορία της ανθρώπινης ιστορίας. Η επιλογή.
Από το value bet στο no bet είναι ένα τσιγάρο δρόμος. Είναι όμως μονόδρομος, δεν πάει ανάποδα. Το στοίχημα δεν τελειώνει ποτέ. Και σαν διαδικασία είναι αφαιρετική. Ακολουθείς μία μέθοδο, καταλήγεις σε ένα value bet και κάνεις δεύτερο έλεγχο data πριν το παίξεις. Δεν πας ποτέ ανάποδα σε μονόδρομο.
Υπάρχουν ντέρμπι και ντέρμπυ. Ντέρμπι αιωνίων, θρησκευτικά, ταξικά, βεντέτες μίσους, ακόμη και φυλετικά. Υπάρχει και το ντέρμπι του Μεντεγίν. Το λεγόμενο Clasico Paisa, ένα ντέρμπι απόλυτου μίσους. Που εδώ και 70 χρόνια βάζει φωτιά στις γειτονιές της πόλης.
Εδώ μιλάμε για μπάλα και για στοίχημα στα νυχτερινά ματς. Σαν μεταμεσονύχτια θεατρική παράσταση για όσους ζητιανεύουν για λίγο καλό ποδόσφαιρο. Σαν την τρεμάμενη ένταση στη φωνή Αργεντίνου εκφωνητή την ώρα που νοιώθει πως πλησιάζει η συγκινησιακή πανούκλα του γκοοοολ.
“Όταν έρθει η ώρα μου και πεθάνω, δεν θέλω κανενός λεπτού σιγή ή φόρο τιμής με χειροκρότημα. Θέλω μόνο ένα λεπτό σφυριγμάτων και γιούχας από τους οπαδούς των ομάδων που με μίσησαν”.
Όλοι μας είμαστε περαστικοί. Το τι αποτύπωμα θα αφήσουμε ίσως, δεν είναι. Το τι ακτίνα θα έχουν οι ομόκεντροι κύκλοι μας, το πόσο θα ταράξουν τα ύδατα εξαρτάται από δύο πράγματα. Το πόσο μακριά από τον μικρόκοσμο μας θα ενδιαφερθούμε να πετάξουμε την πέτρα μας.
Δε με νοιάζει να μοιράσω κέρδη, λοιπόν. Βασική μου αγωνία είναι η ενδυνάμωση των παικτών. Να γίνουν καλύτεροί μου όσοι είναι να γίνουν. Να κάνουν τα επόμενα βήματα όσοι είναι να τα κάνουν. Να μην επαναλαμβάνουν τα ίδια και τα ίδια και τα ίδια, για πέντε, δέκα, είκοσι χρόνια.
📌 Είναι διαφορετικοί όροι η διαφορά φόρμας και η αξία στις αποδόσεις; ❔ Ποντάρεις με βάση καθαρά το σετ αποδόσεων ή είσαι στο άλλο άκρο; ✅ Η διαφορά φόρμας είναι αναγκαία ή ικανή συνθήκη για στοίχημα – απαντήσεις στο Betwork που κυκλοφορεί!
💔 Eγώ, απλά δυο ανομολόγητες λέξεις στην Κιμ ήθελα να πω – καθώς διαβάζω πως υποφέρει από άγχος και αγοραφοβία, αλλά μπλέξανε μέσα οι Μόντι Πάιθονς και το στοίχημα και καταστράφηκαν όλα…
Σκεφτόμουν πως η μεγάλη κατάρα του αντικειμένου του στοιχήματος – με μια ισχυρή δόση υπερβολής και πόλωσης στη φράση, αφήνοντας έξω τις ποικίλες διαβαθμίσεις, προς όφελος της σαφήνειας – είναι ότι όσοι ξέρουν στοίχημα δεν ξέρουν στατιστική και, αντίστροφα, όσοι ξέρουν στατιστική δεν ξέρουν στοίχημα. Η πιο σοβαρή ένδειξη γι’ αυτό το γεγονός είναι πως η κάθε ομάδα ανθρώπων υποβαθμίζει τη χρησιμότητα των γνώσεων και της εκπαίδευσης στην άλλη.
Ποιος ξέρει να μου πει τι είναι τέχνη μας είχε ρωτήσει στο πρώτο μάθημα. Προφανώς δεν πήρε ικανοποιητική απάντηση. Κάτι δειλές αναφορές στον Όμηρο και τους Φλαμανδούς ζωγράφους δεν φάνηκε να τον ιντριγκάρουν. Για τον Μότσαρτ και τον Μικελάντζελο φάνηκε να το συζητάει.
Στοιχηματζής, είναι αυτός που προσπαθεί (και μπορεί, ίσως) να νικήσει σαν ανεξάρτητος παίκτης, ακολουθώντας μια προσωπική του μέθοδο συλλογιστικής/επιλογής, μακροχρόνια, με ικανότητα επανάληψης/συνέχειας, στο στοίχημα. Αυτός που προσπαθεί να εντοπίσει, διατηρώντας τα παραπάνω χαρακτηριστικά, μια αλυσίδα σημείων που αποτελούν value bet.
Πάντα πίστευα ότι πως τα αγκωνάρια για τη σωτηρία της ψυχής, θα τα έβρισκα στους ελλειπτικούς στίχους του Καρούζου ή τις ταινίες του Μπέργκμαν. Ποτέ δεν φανταζόμουν ότι τελικά θα την έβρισκα στο ριπλέι ενός γκολ του Ντένις Μπέργκαμπ, σε μια γιγαντο-οθόνη στο Καζίνο του Ρίο.
Στην πρώτη εντολή της Βίβλου για το στοίχημα, μια φράση αναγράφεται ρητώς και ανεξίτηλα. Το στοίχημα είναι αυστηρά παιχνίδι αποδόσεων. Όποιος παραβαίνει αυτή τη θεμελιώδη αρχή δεν έχει καμιά τύχη να επιβιώσει σε βάθος χρόνου. Θα τον κατασπαράξει η γκανιότα, όσο κι αν νομίζει ότι ξέρει τα μυστικά του μπουκ.
Υπάρχει το πασίγνωστο κινέζικο γνωμικό που λέει ότι «καλύτερα να μάθεις κάποιον να ψαρεύει , παρά να του δίνεις ψάρια, να χορτάσει την πείνα του». Σε ελεύθερη (στοιχηματική) μετάφραση, θα λέγαμε ότι μακάριος δεν είναι αυτός που (νομίζει ότι) βρήκε τον γκουρού του στοιχήματος που θα τον κάνει πλούσιο.
Βουτιά στα βαθιά μεν, αλλά όπως σε κάθε βουτιά, πρέπει να προσέξεις τον αέρα σου. Και πολύ περισσότερο τη μέθη του βυθού! Γιατί ο μεγαλύτερος εχθρός του παίκτη, όπως και του δύτη, είναι ο ίδιος του ο εαυτός.
Πρώτη μέρα Roland Garros – το πιο value bet τουρνουά της σεζόν για τους παλιούς. Γιατί το στοίχημα στο χώμα έχει τους δικούς του κανόνες. Η δύναμη παίζει μικρότερο ρόλο – τα πάντα εξαρτώνται από την τεχνική και το μυαλό.
NOCHES DE FÚTBOL που στο στοίχημα θα πει Νύχτα Στάσου! Σαν golazo στην κόντρα που σε τινάζει σαν ηλεκτρικό ρεύμα. Σαν value bet που “κουμπώνει” με γκολ από φάουλ στο 90΄ και πιάνει τόπο το τάμα στον San Cayetano – τον προστάτη των απανταχού τζογαδόρων…