Στην πρώτη εντολή της Βίβλου για το στοίχημα, μια φράση αναγράφεται ρητώς και ανεξίτηλα. Το στοίχημα είναι αυστηρά παιχνίδι αποδόσεων. Όποιος παραβαίνει αυτή τη θεμελιώδη αρχή δεν έχει τύχη να επιβιώσει σε βάθος χρόνου. Θα τον κατασπαράξει η γκανιότα, όσο κι αν νομίζει ότι ξέρει τα μυστικά του μπουκ.
Για να χρησιμοποιήσουμε ένα ακόμη στερεότυπο για τους παλιούς – “το στοίχημα δεν είναι ΠΡΟΠΟ για να επιλέγουμε σημεία πρόβλεψης και να “καρφώνουμε” στάνταρ”. Όλα τα λεφτά είναι η μέθοδος αξιολόγησης για το ξεσκαρτάρισμα σημείων και εντέλει το ποντάρισμα σε αποδόσεις που συμφέρουν, το περίφημο value bet.
Κατά συνέπεια, για να προλάβω και τους “millenials” (που μάλλον αναρωτιούνται τι είναι το ΠΡΟΠΟ), δεν παίζουμε ποτέ γρήγορες αγορές. Ειδικά στο Live Betting, αγορές του τύπου επόμενο γκολ, Over/Under κοκ. Αν προτιμάς ακραιφνή τζόγο, αδρεναλίνη και γρήγορες πληρωμές, καλύτερα πήγαινε παίξε ρουλέτα. Το στοίχημα είναι τεχνικό παιχνίδι αποδόσεων, “skills game”, πως το λένε…
Πρόβλεψη ή value bet?
Το πάγιο βέβαια, σχεδόν υπαρξιακό, πρόβλημα που καλείται να λύσει ο παίκτης, είναι η διαχείριση της ψυχολογίας του. Ειδικά όταν ο ορθολογισμός τον καλεί να επιλέξει μεταξύ ενός σημείου για το οποίο έχει ουδέτερη άποψη, αλλά του προσφέρεται σε απόδοση value bet και μιας ομάδας που περιμένει μεν να κερδίσει, αλλά η διαθέσιμη απόδοση είναι “σφαγμένη” και δεν αντιστοιχεί στις δυσκολίες του ματς.
Τι είναι λοιπόν προτιμότερο; Να παίξουμε “τυφλά” το value bet σε αγώνες για τους οποίους δεν έχουμε άποψη; Ή το να κάνουμε λίγο τα στραβά μάτια σε ομάδες που στο μυαλό μας “κερδίζουν”, αλλά αλλά δεν πληρώνουν ικανοποιητικά.
Μια πρόδηλη απάντηση θα μπορούσε να είναι: “Περιορίσου αυστηρά στις περιπτώσεις που πληρούνται και οι δύο συνθήκες“. Δηλαδή όταν καλύπτεται και το προβλεπτικό σκέλος και ταυτόχρονα η αντίστοιχη απόδοση συνιστά value bet! Αλλιώς, ρίξε μια μεγαλοπρεπή “χυλόπιτα” στον μπουκ και πες απλά, “ευχαριστώ, δεν θα πάρω σήμερα. Το στοίχημα εξάλλου δεν τελειώνει ποτέ…
Παιχνίδι αποδόσεων: Value Bet
Για το 95% των περιπτώσεων, τα πράγματα είναι. Πόσο μάλλον, αφού συζητάμε για ένα απλό χόμπι και όχι κύρια απασχόληση ή ζήτημα ζωής και θανάτου. Εφόσον το ζητούμενο είναι να περάσουμε κάποιες ώρες ευχάριστα, είναι καλύτερα να παίζουμε μόνο βάσει αποδόσεων.
Προφανώς στο στοίχημα δεν χωράνε οπαδικά – χρειάζεται να επικεντρώσουμε σε σημεία, όχι με βασικό κριτήριο το αν θα έρθουν, αλλά το να τα πληρωθούμε σε αποδόσεις που άξιζαν τον κόπο και τον οβολό μας. Αλλιώς η γκανιότα του μπουκ θα μας έχει “κλέψει”, κάτω από τη μύτη μας, πριν καν αρχίσουν τα ματς και όσο συχνότερα παίζουμε, τόσο περισσότερα τα χρεολύσια.
Αν πάλι αναρωτιέσαι, τι συμβαίνει με το υπόλοιπο 5% καλύτερα να μην το μάθεις ποτέ. Γιατί απλούστατα το 4,90% όσων νόμιζαν ότι ξέρουν τα μυστικά του μπουκ, έχει βρεθεί στο κελί 33 των φυλακών του… Ροβανιέμι ή του Ακαπούλκο. Υπάρχει βέβαια και ένα 0,10% επαγγελματίες παίκτες που ζουν από το στοίχημα.
Το μεγαλύτερο όμως όπλο τους είναι η σχεδόν ασκητική αποχή. Έχουν την μύτη και την υπομονή κυνηγού του βασιλιά των αγριόγιδων, αλλά και την συνείδηση εκτελεστή της Μοσάντ. Μπορούν να αρκεστούν σε 40, το πολύ, “χτυπήματα” το χρόνο, χωρίς να χάσουν την αυτοκυριαρχία τους, ακόμη κι όταν αστοχήσουν στο πέναλτι του Μπάτζιο εναντίον της Βραζιλίας στο Μουντιάλ…
Υπεύθυνο παιχνίδι
Το στοίχημα είναι πάνω από όλα χόμπι. Ο κύριος λόγος κάνουμε “log in” σε κάποιο νόμιμο στοιχηματικό site είναι το ίδιο το παιχνίδι, ως αυτοσκοπός. Πόσο μάλλον, όταν περνάμε από το πρακτορείο να ρίξουμε το δελτίο μας. Τότε που θα αφιερώσουμε χρόνο για να συζητήσουμε τα ματς με φίλους και συνοδοιπόρους, που μοιραζόμαστε το ίδιο χόμπι.
Παίζουμε στοίχημα, όπως παίζουμε μπάλα ή έστω παιχνίδια στον υπολογιστή. Επειδή το απολαμβάνουμε και όχι γιατί βαυκαλιζόμαστε ότι μέσω των bet μας, θα τύχει να λύσουμε το πρόβλημα της ζωής μας. Ο συνειδητοποιημένος, δηλαδή ο νορμάλ παίκτης, βλέπει το στοίχημα σαν σπορ, σαν χόμπι, πράγμα που σημαίνει ότι το βλέπει πολύ σοβαρά.
Διότι είναι κατασταλαγμένος και απολαμβάνει την εμπειρία, καθώς έχει μεράκι, οπότε είναι γι’ αυτόν πολύ σοβαρή υπόθεση. Γιατί εάν δεν έχεις μεράκι πολύ απλά δεν συνεχίζεις να ασχολείσαι. Αυτό φυσικά συνεπάγεται a priori ότι είναι πολύ καλά διαβασμένος σε αυτό που κάνει, γιατί αποτελεί επιλογή του και γούστο του, οπότε τον απασχολεί.
Η μοίρα της Φαβέλας
Κατά συνέπεια, ο παίκτης διαβάζει και παίζει για να κερδίσει, με όρους ευχαρίστησης και απόλαυσης. Διαφορετικά, έχουμε να κάνουμε με μη σοβαρές ή πολύ χειρότερα, με παθολογικές καταστάσεις. Εάν λειτουργήσεις σαν βραζιλιάνος πιτσιρικάς που νοιώθει ότι ο μόνος τρόπος να ξεφύγει απ’ τη μοίρα της φαβέλας είναι κλωτσώντας βιρτουόζικα το τόπι, το πιθανότερο είναι να καταλήξεις στο κελί 33 που λέγαμε.
Φευ, τότε η ιδέα της αποτυχίας σε γεμίζει τρόμο, καταργεί την ευθυκρισία, υποσκάπτει τη λογική και κλέβει την έμπνευση. Και όταν η έμπνευση δεν συνδυάζεται με ορθολογισμό και εμπειρική γνώση, καταλήγει εύκολα μπούμερανγκ.
Σε στιγμές κρίσεων που εύκολα καταλήγουν σε πανικό, δεξιότητες και κατακτήσεις αιώνων του “Homo Sapiens” πάνε στον κουβά. Και παίρνουν τα ηνία πρωτόγονα ένστικτα και ψυχαναγκασμοί.
Όταν η πίεση γίνεται υπέρμετρη, μόνο οι πολύ βαθιά εμπεδωμένοι στο υποσυνείδητο αυτοματισμοί και οι θεμελιώδεις (απλές) τεχνικές επιβιώνουν και μπορούν να κάνουν ζάφτι το θυμικό του αλλοτριωμένου πιθήκου.
O μηχανισμός που κάνει τις συσπάσεις στο πρόσωπο του Μπάτζιο να σκιαγραφούν ότι θα αστοχήσει στο πιο κρίσιμο πέναλτι της ζωής του, αλλά και τον λυγισμένο από το άγχος της χασούρας παίκτη να αστοχήσει στην πιο κρίσιμη εκτίμηση του, είναι οικτρά πανομοιότυπος.
Bet Therapy
Αυτό που ξεχωρίζει το Bet-Therapy από όλες τις άλλες ιστοσελίδες αφιερωμένες στο στοίχημα, είναι ότι όλες οι επιλογές που θα βρεις εδώ, προέρχονται από ανθρώπους με χιλιάδες ώρες πτήσης, σμιλεμένους όπως ο βράχος που παλεύει δεκαετίες με τα κύματα.
Στοιχηματίες που οι εκάστοτε επιλογές τους, έχουν προκύψει με τον ίδιο υποσυνείδητο τρόπο που επιλέγουμε διαδρομή επιστροφής στο πατρικό σπίτι, όταν οδηγούμε όντας 48 ώρες άυπνοι στην πόλη που γεννηθήκαμε. Τότε που δεν μετράει ούτε ο πιο σύντομος, ή ο πιο καλοφωτισμένος δρόμος, ούτε η πιο όμορφη ή συναρπαστική διαδρομή παρά μόνο η σχεδόν κυτταρική (μέσα από χιλιάδες επαναλήψεις) μνήμη της πιο οικείας και ασφαλούς οδού…